Hæ hæ,
Ég heyrði það einhvers staðar að ekki mætti hita þurrmjólkurblöndur í
pelahitara því þeir hiti mjólkina svo hægt sem getur aukið fjölgun baktería í mjólkinni. Veistu hvort þetta sé rétt? Skrýtið þar sem ég hélt að flestir sem væru með pela væru með þurrmjólk og því ættu pelahitaranir að vera fyrirþað?
Með von um svar sem fyrst því ekki vil ég hætta á aukna bakteríumyndun :)
Komdu sæl.
Ég verð að viðurkenna að ég þekki ekki inná þessa pelahitara en ég er
sammála þér ég hefði einmitt haldið að þeir væru fyrir þurrmjólk. Ef
þurrmjólkin er geymd á réttan hátt, blönduð rétt og afgangi hent strax þegar barnið hættir að drekka þá ætti bakteríumyndun ekki að vera mikil í
þurrmjólkinni og því óhætt að hita hana í pelahitara. Ég held ekki heldur að um sé svo langan tíma að ræða að bakteríur nái að fjölga sér. Mjólk er t.d. oft hituð undir heitu vatni og það takur nú smá tíma.
Hinsvegar ef við gerum ráð fyrir að bakteríur séu í mjólkinni eins og t.d.
ef verið er að hita aftur mjólk sem barnið hefur drukkið af áður og
bakteríur náð að komast úr munni barnsins í mjólkina, þá er það rökrétt að ef það tekur langan tíma að hita mjólkina þá getur bakteríuvöxtur aukist.
Það er annars ekki nauðsynlegt að hita þurrmjólk, það má velgja hana aðeins, í pelanum, í höndunum fyrir gjöf eða gefa við stofuhita eða kalda eins og um venjulega mjólk sé að ræða.
Bestu kveðjur.
Rannveig B. Ragnarsdóttir,
hjúkrunarfræðingur og ljósmóðir.
31.10.2006.